13 januari 2021 en ik ben 39 weken + 2 dagen zwanger volgens de berekening van de 12 weken echo. Ik had nooit durven voorspellen dat ik het ooit nog maar zou overwegen om thuis te willen bevallen en toch is dit nu exact wat ik van plan ben. Door eerdere ervaringen ben ik zo naar het idee toe gegroeid dat ik vol spanning en zelfs vertrouwen (durf ik dat te schrijven?) uitkijk naar een unieke ervaring in eigen huis.
Waarom zou je in deze tijd in godsnaam nog thuis willen bevallen?
Wel, ik heb daar zo mijn redenen voor. Zoals ik het eerder zei gaat het om een groeiproces. Toen ik nog geen kindjes had vond ik het een eng en zot idee.
“Help! Is dat niet iets van vroeger of voor in de brousse waar ze het niet beter kunnen? Waarom zou je zo’n risico’s durven nemen? Je speelt met levens! In het ziekenhuis is alles veiliger, want moesten er complicaties zijn dan ben je toch enigszins gerust dat ze daar iedereen en alles bij de hand hebben, … toch?!”
Maar of bevallen in het ziekenhuis in elke situatie veiliger is werd ook door wetenschappers in vraag gesteld. Uit een Amerikaans onderzoek waarbij de uitkomsten van meer dan 5400 thuisbevallingen onderzocht werden kwam uit de bus dat je bij een ongecompliceerde zwangerschap beter af bent in je eigen vertrouwde omgeving. Bij de vrouwen die thuis bevallen waren er veel minder medische interventies nodig (episiotomie, tangbevalling, vacuüm, epidurale verdoving, keizersnede) omdat hun lichaam de tijd kreeg om alles zelf te verwerken.
Wat vind ik persoonlijk nu zo fijn aan het idee dat het thuis kan?
(uiteraard in de veronderstelling dat het allemaal goed verloopt)
- Heel belangrijk! Ik ben perfect opgevolgd en ik kreeg steeds de volledige en eerlijke informatie door mijn vroedvrouwen. Zij hebben mij hier nooit in gepusht of tegengehouden wanneer het niet nodig was en dit is een keuze van ons beiden als koppel.
- De verscheidene positieve verhalen van mensen die ik gesproken heb over hun eigen thuisbevalling geven me moed. Vaak is dit bij een tweede of derde kindje het geval en hebben deze mensen uiteraard een vrij probleemloze zwangerschap gehad.
- Geen vervelende rit naar het ziekenhuis en wachten op de spoedafdeling.
- Geen haastig gedoe terwijl je jezelf tegelijkertijd afvraagt of ze je toch niet gaan terugsturen omdat je bevalling nog te lang gaat duren in combinatie met de gedachte dat je iets vergeten bent thuis.
- Eigen haard is goud waard. Als je thuis bent heb je allerlei afleiding, eten, drank, muziek en is alles vertrouwd.
- Ik ga mijn bevalhouding kunnen kiezen en no way dat het de rug wordt! Wanneer ik met dit volume aan buik op mijn rug lig krijg ik geen adem, laat staan dat het dan met een mondmasker op moet. Respect voor de vrouwen die dit en veel erger hebben moeten ondergaan. Ik hoop uit de grond van mijn hart dat dit niet nodig gaat zijn.
- Bevallen met een mondmasker, plexiglas of dergelijke dingen zal niet hoeven want dat is afgesproken als ik een negatieve coronatest heb. Deze test wil ik doen zodat de vroedvrouwen ons met een gerust hart kunnen helpen. Tegenwoordig wordt trouwens elke zwangere vrouw die op bevallen staat hierop getest. Natuurlijk kan je eerder bevallen dan voorzien, maar ze moeten ergens een datum prikken. Bij mij zal die op 40 weken zijn. Als kleine broer de aard heeft naar grote broer, dan zal hij zeker niet voor de 40 weken komen. Je weet nooit natuurlijk. Voor hetzelfde geld is hij hier morgen. 😉
- Ze gaan geen voor mij onbekende vloeistoffen via katheders in mijn handen prikken die het natuurlijke proces moeten versnellen. Weg met de ratrace en de klok van de veel te drukbezette gynaecoloog van wacht met duizend patiënten tegelijk.
- Indien hechten nodig is, krijg ik hiervoor ruim de tijd om te bekomen en zal dit niet in het eerste uur na de bevalling gebeuren. Als alles goed is met ons kindje zal hij eerst lekker op mij mogen blijven liggen en worden de onderzoekjes erna gepland.
- Ik weet wie er bij mijn bevalling aanwezig gaat zijn, want de vroedvrouwen van Geboortehuis De Zon hebben me gedurende de hele zwangerschap met veel empathie opgevolgd en ze staan stand-by voor wanneer het zover is.
- Ons Toontje zal snel zijn broertje kunnen zien zonder restricties die in het ziekenhuis wel gelden. Zo hoorde ik zotte verhalen van tweelingbroertjes die niet tegelijk op bezoek mochten komen of zusjes die wekenlang van hun mama gescheiden werden omdat de mama nog langer in het ziekenhuis moest blijven.
- Ik vind het wel een cool idee dat er bij geboorteplaats “Nijlen” op onze jongen zijn pas gaat staan.
- Ik voel me ronduit veiliger thuis dan in het ziekenhuis op dit moment. Je hoort genoeg op het nieuws over corona-uitbraken in ziekenhuizen bij patiënten en personeel. Hoe minder volk hierbij betrokken is, hoe minder de kans op besmetting, hoe natuurlijker en persoonlijker.
“Whenever and however you give birth, your experience will impact your emotions, your mind, your body, and your spirit for the rest of your life.”
Ina May
Wat heb je allemaal nodig voor een thuisbevalling?
1. Een goedkeuring van de vroedvrouwen en de gynaecoloog
Het is echt van levensbelang dat je je goed laat begeleiden gedurende je volledige zwangerschap en dat je voldoende op controle gaat. Toen onze baby nog in stuit lag was een thuisbevalling uitgesloten. Ik had buiten het feit dat ik last had van mijn bekken niet eens door dat ons kindje in stuit lag totdat de vroedvrouw mij erop attent maakte. Een verbod op thuisbevallen geldt ook voor risicozwangerschappen zoals vb. een meerlingzwangerschap of wanneer je een eerdere keizersnede hebt gehad. Een thuisbevalling mag vanaf 37 weken zwangerschap, maar ze gaan je ook niet te lang over je uitgerekende datum laten gaan. Informeer je hier goed over.
Ik heb op dit moment een beetje schrik om te veel voorbij mijn datum te gaan, want dan wordt het alsnog inleiden in het ziekenhuis. Uiteraard willen we dat ten allen koste vermijden en gaan we de trukendoos bovenhalen wanneer we de 40 weken gepasseerd zijn. Op dit moment zijn de inleidingen in België vervroegd naar 41 weken en Toontje is geboren op 40 weken en 6 dagen… slik. In 2018 “mocht” je nog 10 dagen “overtijd” gaan, maar ook die datum stond al vast.
Vroeger inleiden? Dit komt door het SWEPIS-onderzoek uit Zweden dat men heeft afgebroken omdat ze het onethisch vonden om hiermee door te gaan doordat enkele baby’s van mama’s die bij de groep van niet-inleiden ingedeeld werden overleden. Mijn vroedvrouw maakte een kanttekening dat de opvolging in Zweden niet van dezelfde kwaliteit en frequentie is als hier, maar als het dus toch nodig is dan zal ik het doen.
“De SWEPIS-studie is een goed en groot opgezet gerandomiseerd onderzoek uitgevoerd in veertien ziekenhuizen in Zweden naar inleiden bij 41+0 tot 41+2 versus inleiden bij 42+0 tot 42+1 weken. Het onderzoek werd voortijdig stopgezet in verband met een significant hoger aantal perinatale sterftegevallen in de controlegroep. In plaats van de geplande 10.038 vrouwen werden er 2.760 vrouwen geïncludeerd. In de interventiegroep overleden er geen kinderen. In de controlegroep traden er vijf intra-uteriene sterftes op en één vroege neonatale sterfte. Alle sterftegevallen vonden plaats onder nulliparae in ziekenhuizen buiten de provincie Stockholm.“
Uit Duiding SWEPIS–studie Auteurs: Anna Seijmonsbergen-Schermers en Ank de Jonge, Midwifery Science, AVAG/ Amsterdam UMC
We gaan een formulier ondertekenen via informed consent dat we akkoord gaan met een inleiding op 41 weken en 3 dagen. Fingers crossed dat dit niet hoeft, want dan zitten we weer in de ultra-medische bevallingssfeer die ik nu net wil voorkomen. PS: Lees zeker eens dit stukje over inleidingen van Expertise Perinatale Zorg, want dat is ook allemaal niet zo onschuldig als je zou denken. Je krijgt kort gesteld verre van een natuurlijke bevalervaring.
2. Een goed doordacht geboorteplan met geboortewensen
Hierbij hou je rekening met allerlei wensen rondom arbeid, bevalling en geboorte. Bespreek dit op voorhand met je vroedvrouw en liefst al tussen 30 en 35 weken zwangerschap. Uiteraard kan het zijn dat je voor je aan kinderen begint al een volledig beeld hebt van je droomscenario. Bij mij was dat dus niet zo. Ik had vooral schrik. Je krijgt meer uitleg over allerlei keuzes die je kan maken en zo kom je te weten of je wensen wel realistisch zijn in jouw unieke situatie. Soms zijn er medische of praktische bezwaren en moet je naar alternatieven zoeken.
Het maken van een geboorteplan is ook een fijne manier om je partner of vertrouwenspersoon te betrekken bij de bevalling, want zo voelt die zich meer betrokken. Een ander voordeel is dat je op die manier ook perfect weet wat je van elkaar mag verwachten. Misschien ziet jouw partner sommige dingen compleet niet of net wel zitten. Handig om weten.
3. Een checklist met alle benodigdheden om thuis te kunnen bevallen
Een thuisbevalling vergt meer voorbereiding. Het is geen beslissing die je zomaar tussen de soep en de patatten neemt en een afwachtende houding is niet de beste optie. Zo hebben wij vb. een hele lijst meegekregen van de vroedvrouwen met benodigdheden die we in huis moesten halen. Op zich valt dat goed mee: een oud laken, enkele handdoeken, een thermometer, twee emmers, … Zulke dingen heb je allicht nog ergens liggen. Ook qua medicatie en medisch materiaal zijn het geen al te gekke dingen. Denk maar aan: paracetamol of ibuprofen voor naweeën, vitamine K en vitamine D voor je baby (indien je dit wenst want deze keuze heb je als ouders), groot maandverband, kompressen enz.
Wij kozen er ook voor om een bevalbad te huren. Uiteraard brengen de vroedvrouwen ook eigen materiaal mee wanneer het zover is. Ik kreeg van hen alvast een kraampakket met zaken zoals: kraamverband, netbroekjes en onderleggers.
4. Bereid je er mentaal op voor (ook op andere scenario’s)
Weet dat je voor een intense en natuurlijke ervaring kiest zonder epidurale of dergelijke. Akkoord, toen ik in het ziekenhuis arriveerde met 8 cm ontsluiting bij mijn eerste zoontje heb ik het ook zonder moeten doen, maar dat was op dat moment niet mijn eigen keuze. In deze situatie ben ik op voorhand ingesteld op pure oerkracht en natuurlijke hormonen die mij gaan helpen om de weeën op te vangen. Ik ga het mij misschien even beklagen in het heetste van de strijd, maar ook dat moment gaat wel weer voorbij. Het klopt ook dat je veel van je krachtinspanning vergeet eens je dat kindje in je armen hebt en eens je wat hebt kunnen bekomen.
Geboorteaffirmaties kunnen helpen. Dit zijn positieve spreuken, woorden of zinnetjes die je op papier zet of tegen jezelf zegt. Tijdens je bevalling kan je kracht putten uit deze woorden. Ik heb er ook enkele waarmee ik al maanden rondloop: “welkom baby” en “iedere wee brengt ons kindje dichterbij.”
Ik besef dat er een mogelijkheid bestaat dat we alsnog naar het ziekenhuis moeten gaan en daar heb ik absoluut geen probleem mee. De vroedvrouwen hebben kennis van zaken en wanneer een situatie uit de hand dreigt te lopen is er meestal nog tijd genoeg om in te grijpen.
“There is no other organ quite like the uterus. If men had such an organ they would brag about it. So should we.”
Ina May
Meer lezen?
Hier kan je het volledige Amerikaans onderzoek omtrent de veiligheid van thuisbevallingen vinden.
Dit artikel over thuisbevallingen is verschenen op de site van de Gezinsbond ook heel interessant om te lezen als je meer wil weten.
Amai Annelies, ik duim mee dat je thuis kan bevallen!!
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel Leen, het blijft spannend. ❤️
LikeLike