Brief aan ons Toontje – al meer dan 3 jaar grote liefde!

21 mei 2021

Vrijdag 21 mei 2021

Lieve schat,

Al meer dan 3 jaar grote liefde? Ja hoor, vanaf dat spannende moment in september 2017 toen jouw ongeduldige mama bloed liet trekken bij de dokter en we een zeer leuk telefoontje kregen dat “ons Bolleke” op komst was, was het hier koekenbak. We wilden super graag jouw papa en mama worden en dat zijn we nog altijd.

Wat een woelig levensjaar is dit geweest. Voor jou ging het van twee naar drie mooie lentes en voor ons van drie naar vier gezinsleden. Jij bent grote broer geworden en die rol neem je absoluut ter harte. Jij wil niets liever dan baby Nils “toosten” (troosten) 😉 als hij huilt. “Baby moet bij mama zijn.” Ik zie nu al zo veel tederheid in jouw peuter/kleuterlijfje wanneer je hem op je eigen wijze een dikke knuffel wil geven en mama met een bang maar smeltend hartje toekijkt hoe jij je kleine broertje net niet plet. “Voorzichtig voor zijn hoofdje he!” Vanaf Nils zijn geboorte heb je hem gezien als deel van ons nest en daar ben ik heel blij mee. Wanneer we ergens naartoe gaan dan wil je ons Nilske ook altijd meenemen. Jaloers of boos ben je nooit geweest, maar het was vast en zeker wel even wennen aan zo’n klein petotje en een mama die heel moe was en veel wou slapen. Ik zie dat jij elke dag meer en meer van kleine broer kan genieten. Hij lacht al zo mooi naar jou en is super geïnteresseerd in wat jij allemaal uitspookt. Jij bent vast en zeker zijn grote voorbeeld.

Doordat ik nog een hele tijd thuis ben dankzij mijn ouderschapsverlof kunnen we samen toch veel leuke dingen doen en heb ik het gevoel dat ik je voldoende aandacht kan geven overdag en ’s nachts. Jij ligt nu in je eigen kamer in het grote dubbelbed waarin papa en mama vroeger beneden sliepen. Vaak is het nog nodig dat we naast jou komen liggen omdat je onze nabijheid wil. Dat is helemaal ok lieve jongen. Dat wist ik al lang diep in mijn hart en nu kom ik er ook echt voor uit dat wij onze natuur volgen en dus heel dikwijls samen slapen. Wij zijn één van die miljoenen gezinnen hier op aarde. Elke nacht is anders en we maken veel combi’s. Als papa zich moet concentreren op zijn werk slaapt hij soms alleen en als ik echt een slechte nacht had wisselen we elkaar af. Soms beginnen papa en mama samen in bed en gaat er daarna één van ons naar jou.

Samen slapen wordt dezer dagen nog wel eens veroordeeld, maar onze liefde stopt niet bij de deur van jouw kamertje. Wij zijn 24 op 24 jouw papa en mama en dat zijn we zonder pauze van pakweg 20u tot 8u ’s morgens. Je hebt ons nog nodig om in slaap te vallen en dat is ok want kindjes te vroeg onafhankelijk maken als ze er niet klaar voor zijn heeft volgens mij op lange termijn een tegenovergesteld effect. Dat kwartiertje-halfuurtje-uurtje boven jou in slaap begeleiden zorgt ervoor dat iedereen contenter is en vaak lig ik of papa een groot deel van de nacht bij jou in bed. Er komt een dag dat het niet meer zo zal zijn. Dan lig je misschien liever alleen, met Nils of neem je zelfs jouw eigen lief bij in bed.

Misschien is samen slapen wel helemaal terug genormaliseerd als jij ooit zelf kindjes hebt, maar no pressure jongen. 😉 Weet dat veel meer mensen dit doen dan je denkt maar het vaak niet toegeven. Weet dat het veilig kan en dat onze innerlijke aapjes dit heerlijk normaal vinden, wat uiterst geciviliseerde mensen ook zeggen. Weet dat dit geen vorm van verwennen is, maar gewoon tegemoet komen aan de behoefte van nabijheid en veiligheid. Met een overvloed aan cortisol (stresshormoon) in je lijfje kan je de slaap niet vatten. Weet dat ik het niet altijd even leuk vind om naast jou te liggen en te wachten tot je slaapt omdat er hier thuis duizend en één dingen te doen zijn en “me- of we-time” hier schaars goed is geworden, maar weet ook dat ik er meer dan vaak ook echt van geniet om over jouw bolleke te aaien en je zachtjes in slaap te horen vallen. Het is een moment van rust waarin ik ook mijn eigen drukke gedachten even moet laten varen. Het feit dat je ons zo zielsgraag bij je hebt koester ik. Er komt een moment dat ik dit ga missen, dat weet ik nu al.

Vorig jaar schetste ik in mijn brief naar jou een ideaal Toontjes dagverloop. Omdat er toch wel wat dingetjes veranderd zijn en omdat het gewoon fijn is om te lezen, daar komt ie:

  • We gaan naar de bakker en ontbijten gezellig samen met: havermout, veel chocolade, aardbeitjes en koffiekoeken. Jij drinkt een multivruchtensapje (voor speciale gelegenheden) en je eet een yoghurtje met aardbei of bosbessen.
  • Alles wat met bouwen te maken heeft is mega interessant. Thuis huppel je hier vrolijk rond met je fluo-oranje hamertje van de kermis om de kiekeboe kasten (kasten met een schuifdeur) te maken. De Molenstraat is the place to be omdat ze daar grote wegenwerken doen en de werkmannen kennen je al goed. Wat wil je ook als je zo’n zotte mama en papa hebt die daar minstens twee keer op een dag naartoe gaan. 😉 We maken een lange wandeling en bekijken vol verwondering al die graafmachines, platwalsen, bulldozers, wegschaven, shovels, mobiele kranen en andere “blikken helden/vrienden” die we onderweg tegenkomen. Jij tatert erop los en vertelt alles over: rupsbanden, trommels (banden van de pletwals) en thuis bekijken we de boekjes die we leenden in de bib/boekerij over al die machines.
  • We gaan samen in de tuin werken. Jij staat al klaar met de gieter en je schopje om de plantjes te verzorgen. Wat is het fijn om buiten bezig te zijn! We hebben het geluk dat we een grote eigen tuin hebben waar we alle kanten mee op kunnen en waar al veel mooie bomen staan. Ik hoop een zaadje te kunnen planten bij jullie om te blijven genieten van al dat moois en respect te hebben voor al wat groeit en bloeit. Het duurt immers veel langer om iets te laten groeien dan om het stuk te maken. Jouw geboorteboom doet het heel goed trouwens.
  • Jij bent nog steeds verzot op pasta én spaghetti 😉 maar ook frietjes toveren een guitige glimlach op jouw snoetje. Dus wanneer mama belt naar Leila en Michiel om te bestellen dan begint jouw buikje al te juichen. Joepie een viandel! Wij eten de laatste maanden ’s middags warm omdat we dat gemakkelijk vinden en jij op dat moment duidelijk het meeste honger hebt.
  • Fietsen naar de bootjes vind je nog altijd heerlijk. Je hebt zo ook je eigen gewoontekes. Wanneer je achteraan bij papa op de fiets zit heb je altijd één blaadje mee van de haag op school. Wandelen in het bos of op de hei geeft jou veel rust, maar vaak zijn de beentjes nog wat te moe en is het heel aanlokkelijk om in papa’s nek te kruipen.
  • Je bent nog altijd fan van The Beegees maar nu is het nummertje Staying Alive een topper en ook Piet Piraat mag er zijn. Schip Ahoy kameraadje!
  • Je bent verzot op graven in de zandbak en de schommel met kinderzitje, dus in elke speeltuin sta je te popelen om te zwieren met de beentjes in de lucht. “Schommmelen, schommelen in de wind. Vrij en vrolijk lentekind. Schommelen, schommelen aan een touw. Hoger en hoger duw ik jou!”
  • Net zoals jouw heldin Eefje Donkerblauw waaruit we elke avond voor het slapen gaan uit voorlezen ben je een echte babbelkont geworden. Wat een grote verrassing was me dat! Al die woorden en zinnetjes zaten klaar en ineens na drie weken school ben je niet meer gestopt! Ik ben zo blij voor jou, want het moet niet gemakkelijk zijn om andere mensen iets duidelijk te maken als je er de woorden niet voor hebt. We verstaan niet elk woordje dat je zegt, maar dat komt helemaal goed. Blijf het maar uitleggen en ons uitdagen om jou te begrijpen.

In wat voor wereld moeten we jullie grootbrengen? Ik heb er vroeger heel vaak over nagedacht of het wel verantwoord was om kinderen te krijgen want er zijn al veel te veel mensen op deze planeet en het leven zelf is niet altijd even lief. Dat vlammetje in mijn hart bleef branden, maar alleen zou ik er niet aan beginnen. Toen ik jouw papa ontmoette was onze gezinswens zo groot en waren jij en je broertje zo welkom dat we met ons volle hart en verstand het avontuur tegemoet gingen.

Wat een uitdagende maar prachtige weg. Ik ben zo dankbaar dat jij en ons Nilske er zijn! Twee gezonde, heerlijk gevoelige en knappe kereltjes. We hebben onze droom waargemaakt en daar hebben we nog geen seconde spijt van. Weet dat jullie altijd bij ons terecht kunnen en dat jullie mogen zijn zoals jullie zijn. Onze wereld is verre van ons ideaal, maar we hopen dat we jullie een warme en liefdevolle jeugd kunnen bezorgen zodat jullie sterke vleugels zelfs de hevigste stormen doorstaan. Dat houden van stopt niet en is onvoorwaardelijk. Ons hart is groot genoeg voor jullie allebei!

Oneindig veel liefde schattebolleke!

Liefs, x jouw mama

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s